dinsdag 17 maart 2015

Die Schweiz, 2 jaar later

For my friends in Switzerland: thanks a lot for the wonderful weekend! I had a great time, it felt like I never left Zürich :-)

"Happiness is not a goal but a journey"


Weten jullie het nog? Twee jaar geleden vertrok ik naar Zwitserland op Erasmus. Het leek toen zo lang: drie maanden, maar er kwam veel te snel weer een einde aan. Zodra ik terug in België was, wou ik het liefst al meteen weer terugkeren.


Maar het heeft tot dit weekend geduurd voor dat gebeurde. Het was al een beetje aarzelend, ik vroeg me af of ze me daar nog zouden kennen. Of het allemaal wel zo leuk was als ik het mij herinnerde. Of ik het niet allemaal een beetje was gaan idealiseren, na al die tijd.


Niks is minder waar, ik heb van elke minuut genoten!! Het leek alsof er niks veranderd was en ik er vorige week nog gewoond had (alleen misschien het Operaplein: dat was twee jaar geleden een grote put in de grond en nu een plein vol stoelen en bankjes in de zon. Maar dit even geheel terzijde).


Het werd een blij weerzien met vrienden en oud-collega's. Ik nam voor iedereen Hollandsche stroopwafeltjes mee en at er nog eens de beste 'Bratwurst' ter wereld (nog precies zoals ik ze mij herinnerde). Ik deed er dingen die ik nog nooit gedaan had (had niet gedacht dat het kon), zoals een boottocht rond Zürichsee en een klim naar Uetliberg (niet geheel nieuw natuurlijk, maar wel langs een andere route dit keer), er lag zelfs nog sneeuw!


En weet je, het is daar in Zürich waar alles gestart is. Dat besefte ik nog maar eens toen ik opnieuw bij al die verschillende mensen zat, allemaal met een verschillende achtergrond. Mijn avontuur in Zürich was mijn eerste kleine stap in de grote wereld. Ik startte er mijn blog en durfde eindelijk mijn dromen achterna. Het is door dat avontuur dat ik de beslissing nam om naar Nederland te verhuizen, dat ik die stap durfde zetten.


Mijn tripje naar Zürich deed me ook opnieuw beseffen dat het dromen jagen toch weer wat naar de achtergrond is verdwenen. Wat het gaat worden, dat weet ik nog niet. Maar het is tijd voor wat nieuws, dat staat ineens weer als een paal boven water.

Jullie horen er nog van!

Lieve groetjes,

Lyrinn