Driewerf hoera!
Het is bijna mijn verjaardag! Als ik het zelf al even zou durven vergeten (wat
uiteraard niet gebeurt, maar toch), dan zijn er voldoende tekenen die me
hieraan herinneren. Vooreerst zijn er de sms’jes van mijn vriendinnen zoals:
“heb volgende week vrijgehouden voor je verjaardag. Wanneer vieren we?”. Of de woorden van het lief: “have to work on your birthday present, you will love it!” (alsof ik nog niet nieuwsgierig genoeg ben).
Ook de mama
herinnert mij eraan: “wat wil je volgende week eten?”. Traditiegetrouw mag de jarige
de dagschotel kiezen (en ja, zelfs als je drieëntwintig wordt, mag dat nog
steeds!). De papa begint al met kleine traktaties en zegt dan, telkens wanneer
ik wil betalen: “laat maar zitten, deze is voor je verjaardag”.
Dan zijn er ook
nog de felicitaties van Yves Rocher en de Videotheek in de bus, die me
respectievelijk een toiletzakje en een gratis DVD-ontleenbeurt aanbieden
(hoera!).
Tot slot was ik
best verrast toen vanmorgen bleek dat ook de verkoopster in de boekwinkel mijn
verjaardag niet vergeten is. Ik trakteerde mezelf alweer op twee boeken, toen
ze vroeg: “is het voor een cadeautje?”
“Jazeker”
antwoordde ik, waarop de verkoopster de boeken inpakte met een mooie rode strik
er rond. Heeft er ooit iemand gezegd dat je voor jezelf geen
verjaardagscadeautjes mag kopen?
Veel liefs,
Lyrinn