©Benoit Nicolet |
Eigenlijk wil ik helemaal nog niet naar huis keren... Er staan nog te veel leuke dingen op mijn to-do-lijstje. Appenzell bijvoorbeeld (beroemd voor het lekkere bier, de heerlijke kaas en de shots) en de hoofdstad Bern en een plons in Zürichsee en ...
©Benoit Nicolet |
Dat laatste zal er waarschijnlijk niet meer inzitten aangezien het weer het hier nogal laat afweten... Af en toe eens een zonnige dag maar ze zijn op één hand te tellen. Ik had toch gedacht dat Zwitserland, met zijn binnenlands klimaat en verschuild voor de wind dankzij de talloze bergen, beter weer zou geven. Wat een teleurstelling!
Luzern ©Benoit Nicolet |
Nu de stage er op zit, spendeer ik het grootste deel van de tijd toch maar aan het studeren voor dat eindexamen dat steeds dichterbij komt. Toch ga ik -en nu mag je me gerust gek verklaren- nog zo goed als elke middag terug naar USZ. Ik heb er nog steeds mijn eigen bureau waar het prettig werken is en aangezien ik er onbeperkt toegang heb tot de medische databases en patiëntendossiers, is dit de ideale locatie om wat aan mijn 'zijprojectje' te werken (waar ik eigenlijk absoluut geen tijd voor heb, maar ja...).
Breakfast with a view :) |
Natuurlijk is het ook gewoon veel leuker om tussen het werken door nog eens een babbeltje te slaan met mijn toffe collega's, ik zou immers wegkwijnen van de eenzaamheid als ik hier dagenlang op mijn kamertje in Plattenstrasse zat te studeren (er zou van studeren zelfs niet eens veel meer in huis komen).
Mjammm, Butterzopf met Ovomaltine (I admit: I'm addicted) |
Tussendoor probeer ik natuurlijk ook nog wat leuke feestjes mee te pikken (zoals een geweldige Pub Crawl met Zwitsers, Australiërs, Canadezen, ...) en nog wat te zien van de stad.
Luzern ©Benoit Nicolet |
Deze week ontmoette ik ook een leuke -en niet doorsnee- Japanner (lees: zeer groot en géén professionele camera rond zijn nek) die op doortocht in Europa is. Dat leverde een interessant gesprek over talen en culturen op, zelfs zo interessant dat we beiden de tijd uit het oog verloren en hij daardoor zijn volgende afspraak miste. Even wel een awkward momentje wanneer hij vraagt welke chocolade nu eigenlijk het beste is: Belgische of Zwitserse? (in Japan is Léonidas blijkbaar alom bekend). Wat moet je daar nu, als Belg wonende in Zwitserland, op antwoorden? Ondanks dat ik hem het antwoord moest schuldig blijven, heb ik hem aangeraden om Léonidas te laten voor wat het is en op zoek te gaan naar de volgens mij échte Belgische chocolade: Guylian en Coté d'Or.
En stilaan begint alles er dus op te wijzen dat ik weldra naar huis ga... De koffie is bijna op en ik twijfel of ik nog nieuwe moet kopen... De afspraak om mijn kamer 'uit te checken' is vastgelegd... Het ticket voor de terugreis geboekt... Een afscheidsfeestje met al de geweldige mensen die ik hier ontmoet heb, staat ook genoteerd. Maar ik weet niet of ik me moet verheugen op een feestje, of triest moet zijn omdat het de laatste keer zal zijn dat ik hen zie voor vertrek...
Maar hé, voor jullie iets verkeerd denken: ik ga ook wel een beetje heel blij zijn om iedereen terug te zien natuurlijk :)
Liebe Grüsse und bis bald !
Lyrinn